- maarifpərəst
- <ər. maarif və fars. . . . pərəst> bax maarifçi 1-ci mənada.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
maarifpərvər — <ər. maarif və fars. . . . pərvər> bax maarifçi 1 ci mənada. Söz yox, maarifpərvərlərimizdən çoxları tapıla bilər ki, bəzi qəzetləri əvvəlinci nömrəsindən ilin axırınadək yığıb kitab bağlayırlar. C. M.. Qəzetin naşiri Məmmədağa Şaxtaxtlı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
maarifpərvərlik — bax maarifçilik 1 ci mənada. Heyf, səd heyf ki, ittifaqı pozan və ittihadın bünövrəsinə rəxnə yetirən əvvəlcə o kəslər oldu ki, maarifpərvərlik ismini üstlərinə götürüb rəyasətlik iddiasındadırlar. F. K … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
maarifpərəstlik — bax maarifçilik 1 ci mənada … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
fərhəngcu — f. elm və maarif ardınca gedən; maarifpərəst … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
həmfikir — is. və sif. <fars. həm və ər. fikr> Eyni fikirdə olan, fikirləri, görüşləri, rəyləri bir olan; həmrəy, həmməslək, məsləkdaş. Həmfikir adamlar. Onlar bu məsələdə həmfikirdirlər. – Gəl bu hicran dərdini Nima, çəkək bir yerdə biz; Həmfikir,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
maarifçilik — is. 1. Maarifi yayma, maarif tərəfdarı olma; maarifpərvərlik. «Bahadır və Sona» kimi lirik bir əsərdə də ədib öz maarifçilik fikirlərini davam etdirir. M. A.. 2. tar. XVII XVIII əsrlərdə Qərbi Avropada və XVIII XIX əsrlərdə Rusiyada feodalizmi… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mollanəsrəddinçilər — cəm «Molla Nəsrəddin» məcmuəsi ətrafında toplanan mütərəqqi, maarifpərvər şair və yazıçılar. Mollanəsrəddinçilər ilə füyuzatçıların ideya mübarizəsi. Mollanəsrəddinçilərin ədəbiyyat tarixindəki rolu … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
naşir — is. <ər.> Kitab və s. nəşr edən adam. Qəzetin naşiri Məmmədağa Şaxtaxtlı maarifpərvər, xeyirxah və mütərəqqi bir adam olmuşdur. M. İ.. Naşiri əfkar köhn. – hər hansı bir siyasi təşkilata, ittifaqa, idarəyə aid olan və onların fikir və… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
rəxnə — is. <fars.> 1. Yıxıq, dağınıq yer, çökmüş yer. 2. məc. Zərər, ziyan. Rəxnə salmaq – çaxnaşma salmaq, qarma qarışıqlıq salmaq, vəlvələ qopartmaq. İlahi rəxnə salmasın; Bu qurğu, dövrana, deyin. A. Ə.. Rəxnə vurmaq (yetirmək) – ziyan vurmaq,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti